Λακάγ, Νικολά Λουί ντε-

(Nicolas Luis de Lacaille, Ριμινί 1713 – Παρίσι 1762). Γάλλος αστρονόμος. Ανατράφηκε σε μια εύπορη οικογένεια με προοδευτικές αντιλήψεις, ενώ διατηρούσε στενή φιλική σχέση με τον κορυφαίο την εποχή εκείνη αστρολόγο Ζακ Κασίνι, που εργαζόταν στο γαλλικό αστεροσκοπείο. Την περίοδο 1750-54 ο Λ. τέθηκε επικεφαλής μιας επιστημονικής αποστολής στο Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας που είχε σκοπό να πραγματοποιήσει ακριβείς μετρήσεις των παραλλάξεων της Σελήνης σε συνδυασμό με τις παρατηρήσεις του Λαλάντ στο Βερολίνο. Με τα συμπεράσματα που προέκυψαν από την έρευνα στη νότια Αφρική κατασκεύασε έναν κατάλογο με περίπου δύο χιλιάδες νότιους αστέρες, καθώς και έναν χάρτη αστέρων πιο εκτενή και πιο ακριβή από εκείνον του Χάλεϊ. Ανακάλυψε ακόμη ότι ο αστέρας α του Κενταύρου, ο πιο κοντινός στη Γη αστρικός γείτονας, είναι ένας διπλός αστέρας, ενώ ονομάτισε πολλούς αστερισμούς του νοτίου ημισφαιρίου. Το 1757 δημιούργησε έναν μικρό αλλά ακριβή κατάλογο των τετρακοσίων πιο λαμπρών αστέρων και το 1761 διεξήγαγε μία νέα και πιο ακριβή εκτίμηση της απόστασης της Σελήνης, χρησιμοποιώντας υπολογισμούς που για πρώτη φορά συσχετίζονταν με το γεγονός ότι η Γη δεν είναι τέλεια σφαίρα.